Номбурда соли 1988 бахши фалсафаи Донишгоҳи давлатии Маскав ба номи М. В. Ломоносовро хатм карда, баъдан то соли 1990 дар Донишгоҳи давлатии Тоҷикистон омӯзгори фалсафа будааст.

   Соли 2006 директори Маркази тадқиқоти стратегии назди Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон таъйин мешавад ва то соли 2011 дар ин вазифа фаъолият кардааст. Аз моҳи декабри соли 2011 вакили Маҷлиси намояндагони Маҷлиси Олии Тоҷикистон буд.

Ҷомеаи Тоҷикистон, ки ба бахши кишварҳои рӯ ба инкишоф шомил аст, Сӯҳроб Шариповро чун муҳаққиқи низомҳову вижагиҳои давлатсозӣ ва тоҷикият (таджикность) баррасӣ карда ва то кунун ба унвони таҳиякунандаи стротегияҳои аслии кишваркушоӣ матраҳ месозад. Воқеан, С.И. Шарипов аз зумраи афроди худогоҳ ва интеллектуали ҷомеаи шаҳрвандӣ буд ва нигоҳаш ба фаъолияти аксар муассисот ба тариқи манфӣ баҳогузорӣ шудааст. Масалан, дар рӯзномаҳо бештар мақолаҳои сиёсатшинос аз қонеъкунанда набудани фаъолияти ҳизбии гурӯҳҳо, ба вижа ҲХДТ пажӯҳишҳо ироа мекард. Алҳол, дар саҳифаи рӯзномаҳо мақола ва гузоришҳои интиқодиро намебинем, аммо Сӯҳроб Шарипов ҳар ҳафтае мақолае дар интиқоди соҳае пахш менамуд.

Дар мавриди сиёсатшиноси тоҷик кам навиштаанд ва пажӯҳишҳо низ ҷиҳати мероси хаттии мавсуф вуҷуд надорад. Аммо эътимод бар он дорем, ки дар оянда дар ин маврид таҳқиқоти густурда пайдо мешаванд.

Рӯҳи сиёсатшиноси ангуштшумори тоҷик шод бод!